Κάθε μοντέλο έχει τον δικό του αλγόριθμο, όμως όλα έχουν αφετηρία τις πιο πρόσφατες μετρήσεις διάφορων μετεωρολογικών παραμέτρων (πιέσεις, Τ, κλπ) σε διάφορα σημεία της ηπείρου. Αν όμως οι μετρήσεις αυτές έχουν σημαντική απόκλιση από τις αναμενόμενες βάσει των προηγούμενων run τότε προκύπτουν μεγάλες διαφορές από τρέξιμο σε τρέξιμο. Μιλάμε για ένα πρόβλημα με πρακτικά άπειρες παραμέτρους εξίσου σημαντικές όλες τους. Πχ ακόμα κι ένα ύπουλο χαμηλό στον Ατλαντικό που έτρεξε γρηγορότερα και βάθυνε περισσότερο από το «αναμενόμενο» φτάνει για να μας στείλει από τον παράδεισο στην κόλαση (προγνωστικά πάντα) λίγες μόνο μέρες πριν την κακοκαιρία.
Για να μην είμαστε όμως αχάριστοι ας αναλογιστούμε σε τι επίπεδο έχει φτάσει η επιστήμη της μετεωρολογίας και ας είμαστε ευγνώμονες γιατί κάθε φορά που διαβάζουμε έναν προγνωστικό χάρτη στην ουσία ταξιδεύουμε στο μέλλον.

Θα προσπαθήσω να σου λύσω την απορία. Ένα μοντέλο καιρού όπως το λέμε είναι ένα πρόγραμμα σε έναν υπολογιστή που κάποιοι επιστήμονες του βάζουν τα μετεωρολογικά δεδομένα που καταγράφουν οι διάφοροι μετεωρολογικοί σταθμοί στον κόσμο. Και φυσικά είναι μια συνάρτηση που έχουν κατασκευάσει η μετεωρολόγοι που "παντρεύει" την σχέση των στοιχείων. Επειδή ο καιρός εξαρτάται από τεράστιο πλήθος μεταβλητών, υγρασία, θερμοκρασία, πίεση, άνεμο, κατακόρυφο άνεμο και ουκ έστιν αριθμός μεταβλητών η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα δεν έχει κατανοήσει πλήρως την λογική της φύσης γύρω από τον καιρό με αποτέλεσμα αυτή η συνάρτηση να δουλεύει καλά σε κάποιες καταστάσεις αλλά να τα παίζει σε κάποιες άλλες. Π.χ τους καύσωνες τους πιάνει πολύ εύκολα και με πολλή μεγάλη ακρίβεια μέρες πριν, ενώ μια καταστροφική πλημμύρα επειδή έχει ραγδαιότητα στην αλλαγή των δεδομένων μπορεί να μην την πιάσει και ποτέ όπως έγινε με τον Ιανό.

Όσο περνάν τα χρόνια και οι γνώσεις μας εξελίσσονται θα διορθώνουμε την συνάρτηση που τρέχει ο υπολογιστής και οι προγνώσεις θα γίνονται όλο και πιο ακριβείς. Στα παρόντα χρόνια πάμε λίγο με την γενική τάση που δείχνουν τα μοντέλα και λίγο με την εμπειρία. Π.χ τα μοντέλα δεν έχουν μέσα την παράμετρο της εποχής. Ο Φεβρουάριος π.χ για την Ελλάδα είναι ο καλύτερος μήνας για χιονοπτώσεις με τον περισσότερο υετό σε σχέση με τον Ιανουάριο που στο μυαλό μας τον έχουμε ως τον βασιλιά του χειμώνα. Ο δε Δεκέμβριος αν δεις ιστορικά στην Ελλάδα σχεδόν ποτέ δεν είναι χειμερινός μήνας παρόλο που τον έχουμε συνδυάσει με λευκά χριστούγεννα κτλ. Στην Ελλάδα πχ αν πας στον κόλπο της Μεσσήνης σχεδόν πάντα με ΒΔ άνεμο δημιουργείται ένα τοπικό χαμηλό που δίνει αξιόλογα φαινόμενα γύρω από τον κόλπο της Μεσσήνης και δεν το έχουν πιάσει ΠΟΤΕ τα μοντέλα. Αυτό το ξέρουμε εμπειρικά από έναν καθηγητή Μετεωρολογίας (αιωνία του η μνήμη) και για αυτό το χαμηλό αυτό ονομάζεται "χαμηλό Ιωάννου" ο οποίος το παρατήρησε κάπου στην δεκαετία του 70. Κάτι τέτοιες λεπτομέρειες που ισχύουν φυσικά σε όλο τον κόσμο κάνουν την πρόγνωση τόσο δύσκολη διαδικασία

Στην παρούσα κακοκαιρία τα μοντέλα είναι αδύνατο να πιάσουν τι θα συμβεί μόλις μπουκάρει στο ζεστό αιγαίο η τόσο ψυχρή μάζα. Μπορεί να μην συμβεί τίποτα, μπορεί και να έχουμε χιονοχαμό. Εκεί πάμε εμπειρικά.